Verwarmingsmeneer

Maandag is papadag. De twee grootste meiden (ze zijn weer even allebei hier) de deur uit naar school en papa op de mamafiets met twee zitjes richting basisschool, Tamar wegbrengen. Onderweg terug samen met Merle een snel mandje met boodschappen bij de Appie, voor de lasagne van vanavond. Merle thuis daarna een ontbijtkoek met een flesje sap en even een half uurtje Teletubbies, dan kan papa de mail bijlezen. Het Nieuwe Werken is soms een beetje plooien. De meeste werkstress komt van de combinatie van werk en privé; bij mij wel tenminste.
Vandaag komt de verwarming: twee nieuwe strakke radiatoren om de temperatuur in de huiskamer aangenaam te houden. De met de verbouwing gesneuvelde convectorput (stofnest en afvalput bij ons) moet immers gecompenseerd worden. De internetleverancier heeft netjes vooraf gemeld dat ze komen, maar hoe laat was niet bekend. Altijd bang dat je zo´n bestelling dan precies mist, als je net even heen en weer naar school moet. Dus een briefje gemaakt voor aan de deur, om te zorgen dat ik straks niet zonder verwarming in de kou zit. ´Beste verwarmingsmeneer´, begint het. Maar dat blijkt een vergissing. Uit de grote vrachtwagen stappen geen twee grote, sterke mannen, maar één blond, frèle meisje. Kordaat opent ze de klep van de laadruimte, manoevreert binnenin wat met een steekwagen en rolt vervolgens twee grote ingepakte radiatoren voor onze deur. De lege pallet tilt ze daarna luchtig met de hand (girlpower) de laadruimte in. En weg is ze weer, met dat grote witte gevaarte. Maar goed dat ik gewoon thuis was, heeft ze dat briefje niet hoeven zien. Stoer meisje.