Mijn tweede dochter Amber wordt vandaag dertien jaar. Ze weet precies wat ze wil, loopt erbij als was ze zeker zestien, kleedt zich met zorg en staat ´s ochtends langdurig voor de spiegel. Het wordt een mooie meid. Ze lijkt op haar moeder, mijn Portugese ex-echtgenote. Amber heeft al een vriendje, een jongen uit de derde klas. Zelf zit ze een klas lager. Ik hoop dat hij zijn handen nog een beetje thuishoudt.
Voor haar verjaardag krijgt ze nieuwe Uggs van haar moeder, want de vorige zijn alweer opgesleten. Ze woont ook bij haar moeder, bij ons slaapt ze af en toe als ze daar zin in heeft. Het liefst logeert ze bij vriendinnen, dus regelmatig gaat ze door het leven als een nomade, met een tas met kleding en persoonlijke bezittingen. Een mobieltje met oplader is het belangrijkste in die tas.
Op het wensenlijstje voor haar verjaardag dat ze aan ons heeft gegeven staan kledingstukken van Abercrombie & Fitch. Een merk uit de VS dat hier eigenlijk niet te krijgen is. Toch loopt de halve school er mee rond. Al die ouders zijn dus blijkbaar ook zo gek dat ze pakketten met kleding uit New York laten overvliegen, inclusief fiscale naheffing via FedEx. Meisjes van dertien. Paul van Vliet schreef er ooit een liedje over, maar dat is aardig gedateerd volgens mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten