Pensioen

Ik heb wel iets met het koningshuis, het heeft iets gezellig kneuterigs en het alternatief van een republiek is ook niet alles. Presidenten die de helft van hun ambtstermijn besteden aan het zichzelf promoten voor een volgende termijn, daar schiet een land ook niet mee op. Nee, dat koningshuis mag van mij best blijven.
Onze koningin is inmiddels al vijf jaar ouder dan de opgerekte pensioenleeftijd van 67 jaar, waar ik zelf maar vast rekening mee ga houden. Als je functie inhoudelijk verder gaat dan alleen lintjes doorknippen en handen schudden, zul je op zeker moment ruimte moeten bieden voor een nieuwe generatie. Liefst nog voordat je zichtbaar aan aftreden toe bent. Dat geldt niet voor iedereen van die leeftijd overigens, ik ken een hele jeugdige en actieve 72-jarige die ieder jaar het beste congres van Nederland organiseert. En dat mag hij nog jaren blijven doen wat mij betreft.
Maar de koningin had vandaag haar dag niet. Een idioot die kort tevoren weer iets naar de Gouden Koets gooit helpt niet bij de concentratie. Of ze moet aan de leesbril maar dat is haar eer te na, waardoor ze de tekst niet meer helemaal scherp ziet. Hoe dan ook, ze hakkelde meer dan ooit tevoren, tijdens deze weinig spannende troonrede van een kabinet zonder agenda, dat moet regeren over een land in verwarring. Jammer, want de pers is in dit soort gevallen genadeloos. In de journaals en actualiteitenrubrieken worden de versprekingen kunstig achter elkaar geplakt, zodat Bea als een ware Philip ´de hakkelaar´ Freriks overkomt. Tijd om het stokje door te geven aan Wim-Lex, zelfs al is die af en toe nog wel eens een beetje dom, als er een vakantiehuisje gekocht moet worden of zo. De koningin mag gaan genieten van haar welverdiende rust. Het verstopte acrostichon in de tekst en de opmerkelijke hoedjes maakten gelukkig weer wat goed tijdens deze Prinsjesdag. Een beetje pracht en praal hoort bij een koningshuis. Maar dan moet de regerend vorst tegelijk wel stevig in de schoenen staan.