Speeltje

Helaas was er gisteren weer geen spontane bijdrage van de Staatsloterij om de rekening wat aan te zuiveren. ´s Lands meest succesvolle verkoper van teleurstelling scheept me af met een tientje en juicht desondanks bij het storten op de rekening steevast van ´gefeliciteerd met uw prijs´. Maak eens een ton over, mevrouw de overbetaalde loterijdirecteur, ik doe al een kwart eeuw mee en heb nooit meer dan honderd gulden gewonnen. Niet zo gek ook; u schuift zelf elk jaar het half miljoen naar uw eigen rekening door.

Maar ook zonder lot uit de loterij lijkt het of het in Nederland niet op kan; kredietcrisis of niet. Dat bleek vandaag maar weer. Mijn broertje is maandag jarig en we hebben een passend kado voor hem bedacht: een iPad. Ideaal voor iemand die met zijn gezondheid tobt, minder mobiel wordt, niet te lang achter zijn vaste pc kan zitten en toch op de hoogte wil blijven en virtuele spelletjes spelen.
Ik bied zijn vrouw aan een exemplaar van het ding op te halen bij de Saturn-vestiging in De Wall langs de A2 bij Utrecht. Grote borden met een afbeelding van de iPad doen vermoeden dat we hier kunnen vinden wat we zoeken. Maar nee, het apparaat is volkomen uitverkocht, in alle beschikbare versies. Volgende week komen ze pas weer. En dat met een vanafprijs van 500 euro. Goed, het is een ongelofelijk hebbeding, dat voel ik ook wel als ik het demoexemplaar in mijn handen heb in die enorme elektronica-snoepwinkel voor mannen. Maar het blijft veel geld voor een schermpje op A5-formaat. Zo slecht gaat het in ons landje nog niet...