Verliefd

Ik ga lekker zwemmen met Tamar. Ze is vijf en zit op zwemles. Een blond spichtig meisje met grote blauwe ogen en een grote mond - in alle opzichten. Het is om half tien op zaterdagmorgen nog rustig in het locale zwembad. Ze springt vooral veel van de kant in het water en spant zich nog niet echt in om zich de zwemtechniek meester te maken. Het ravotten staat voorop. Even quality time met mijn dochter.
Maar halverwege ben ik opeens vergeten. ´Pap, ik zie Jelle!´ Een jongetje uit groep 3, één klas hoger dan zij. ´Hij is verliefd op mij´, aldus mijn dochter. Dat zal best, ze speelt graag met een aantal jongens. Thomas is haar nummer 1, hij heeft haar al ten huwelijk gevraagd. Tobias en Sem komen daarna. Maar Jelle is ook niet mis. Voor een meisje dat dagelijks aan haar voortanden voelt of ze al los zitten, moet een jongetje zonder bovenste voortanden wel zo ongeveer het absolute schoonheidsideaal zijn. Het maakt dat hij een beetje een hamsterachtige uitstraling heeft. Maar het is wel een leuk jochie. Met stoere kurkjes op zijn rug, al een stap verder dan de opblaasbandjes om haar bovenarmen.
Zodra ze elkaar ontdekt hebben zijn de wederzijdse ouders opeens bijzaak. Ze zwemmen en hollen achter elkaar aan. ´Ben jij ook een beetje verliefd op Jelle?´, vraag ik haar tussendoor. ´Heel erg´, bekent de kleine hartenbreker. De tweede helft van de ochtend in het zwembad laten ze elkaar niet meer los. Als hij in de grote glijbaan gaat, gaat zij meteen mee, telkens weer. En dat terwijl ze eerst niet wilde. Zelfs bij het douchen na afloop staan ze gelukzalig kijkend naast elkaar. Bij het verlaten van het zwembad vergeet ze bijna dat ze van papa nog een zakje chips mocht. Want Jelle liep ook gewoon naar buiten. Echte liefde. Hoeveel Jelles zullen er nog volgen voordat ze het huis uit is?