21 augustus 2019

Land of the Free

De hete lucht begint al te wennen, ‘s avonds aan de rand van de grote vijver. Voor ons voeren de fonteinen van The Bellagio hun beroemde dans op. Achter ons zingt een kwartet jonge Amerikaanse mannen uit volle borst mee met ‘God bless the USA’ van Lee Greenwood.
Kippenvelmomentje, aan het begin van onze vakantie. Met een jaar vertraging en een weer gezonde dochter in ons gezelschap van zes zijn we in Las Vegas alsnog begonnen aan onze ontdekkingsreis door The Land of the Free. Bij elke plaats die we in het vervolg van onze eerste week per RV binnenrijden, worden we onthaald op een zee van stars and stripes in de tuinen van de bewoners. Amerikanen zijn trots op hun land, hoewel ook daar de vrijheid onder druk staat en sommige media door de president worden beschimpt om hun kritische berichtgeving. Buiten de grote steden aan de west- en oostkust rijden bewoners nog altijd het liefst in hun Ford F150 pickup, is 1 op 5 als gemiddeld brandstofverbruik niks om je voor te schamen en krijg je bij de Walmart je boodschappen nog in twintig plastic tasjes mee. En je kunt daar met alleen je rijbewijs voor driehonderd dollar ook gewoon een geweer kopen. Tijdens ons verblijf zijn er mass shootings in Texas en Ohio. Er valt genoeg af te dingen op de VS.
Maar wat hebben we er van genoten. Van die fonteinen in Sin City. Van de gezelligheid in onze reuzencamper. Van de ongelofelijke uitzichten aan de rand van Bryce Canyon en Grand Canyon. Van het maanlandschap in Death Valley. Van de pier van Santa Monica. Van Highway 1 langs de kust in een Chevy Suburban. Van het fietsen over de Golden Gate brug. Van de historie van Alcatraz. Van het 360 graden zicht bovenop New York vanaf One World Observatory. Van de hectiek van Times Square. Van Central Park en het Guggenheim. Maar vooral van ons allemaal samen. Alle zes in goede gezondheid. De herkansing die we kregen, die maakte Amerika extra bijzonder.