Brocante

Heen en terug staat het verkeer flink vast bij de wegwerkzaamheden in Maastricht. En de wegen in dit arme deel van België zijn zo slecht onderhouden dat je af en toe om de gaten heen moet sturen om geen beschadigde velgen te krijgen. Langs de weg staan overal schuurtjes die bij ons al lang door bemoeienis van een strenge welstandscommissie zouden zijn gesneuveld. Maar daarmee houdt het slechte nieuws wel zo'n beetje op. Verder is het een week lang aangenaam verblijven in een ruim en comfortabel vakantiehuis in de prachtige Ardennen, amper een uurtje voorbij Luik. We komen er samen voor het vijfendertigjarig huwelijk van de schoonouders. Het jubilerende bruidspaar, kinderen, aanhang en nageslacht maakt zeventien personen, elf mobiele telefoons, vier laptops en vier iPads. Ik ben niet de enige die graag een beetje contact houdt met de rest van de wereld. Maar er staan ook enkele plaatsjes, een dierenpark, een chocolademuseum en een zwemparadijs op het programma.
Het weer is beter dan in Nederland, ook op de dag van de arbeid, als de Zuiderburen feest vieren. Om negen uur 's ochtends gaat de biertap in het gehuchtje van onze vakantievilla al open. 'Brocante' wordt er overal in de omgeving op de borden aangekondigd. Dus bezoeken ook wij de traditionele rommelmarkt, die doet denken aan de vrijmarkt een dag eerder in eigen land, al ligt het accent meer op antiek en zie je bij ons geen standhouder die zomaar oude SS-uniformen verkoopt.
De mailbox geeft de hele week weinig vuurwerk, het is vakantietijd. Een enkel telefoontje van een journalist verwijs ik door naar collega Fred, zoals afgesproken. Even de boel de boel laten. We genieten  gezamenlijk van een heerlijke week.
Bij thuiskomst vrijdagmiddag ligt er een flinke stapel kranten te wachten. Op zaterdagochtend graaf ik me er door heen en scheur uit wat zorgvuldig lezen vraagt. Het is voor de collega-persvoorlichters bij de grote accountantskantoren niet echt vakantie geweest, zo te zien...