ICT-ers roemen graag de beveiliging van de BlackBerry. In hun ogen zijn de producten van de fruitwinkel uit Cupertino lekke werktuigen van Satan. En dus hebben mijn computercollega's geen iPad maar een BlackBerry-tablet laten komen, als testexemplaar.
Ik mag hem een paar dagen proberen. Hij is half zo groot als een iPad, maar zwaar, dik en ondanks het beperkte schermformaat ook precies te breed voor de binnenzak van het colbert. Erger is dat je er eigenlijk niks mee kunt. Goed, je kunt hem koppelen aan je BB-smartphone, als dat tenminste lukt. De benodigde koppelsoftware voor je telefoon is niet zomaar te vinden en ook het scannen van een QR-code werkt bij mij niet. Dus kan ik alleen op WiFi met de tablet, zonder werkmail, contacten of agendafunctie. Hoopvol stort ik me vervolgens op de digitale winkel met applicaties, maar daar ontbreken alle eerste levensbehoeften: Buienradar, Telegraaf, FD, Angry Birds, Nu.nl, Marktplaats, IMDB, Shazam en ga zo maar door. Niets van dat alles is er te vinden. Je kunt een beetje rommelen op je social media, of kiezen uit vier varianten van boter-kaas-en-eieren; opmerkelijk in verhouding tot het totale aantal games. Al snel leg ik het apparaat verveeld opzij.
In het afgelopen kwartaal verkocht Apple wereldwijd negen miljoen exemplaren van de iPad. Concurrent RIM wist niet meer dan tweehonderdduizend stuks van de Playbook te slijten. Dat verbaast me niks. Zelfs de naam is verkeerd gekozen. Morgen geef ik hem weer terug aan de ICT-vrienden. Doe mij maar een stukje fruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten