20 maart 2011

Een week jarig

Mijn vijftigste verjaardag, inmiddels twee maanden terug, vormde geen reden voor grote opwinding of slapeloze nachten. Als je ouder wordt neemt de importantie van het vieren van je geboortedag steeds verder af.
Voor dochter Tamar is dat helemaal anders. Deze week werd ze zes jaar oud en maandenlang is ze met de Grote Dag bezig geweest. Medio 2010 sprak ze al regelmatig over de lijst van vriendjes die aanwezig zouden mogen zijn bij de viering van haar verjaardag. Die shortlist van exclusieve genodigden werd af en toe zelfs een dreigmiddel: 'als je zus of zo doet, mag je niet op mijn feestje komen'. En dan de vaststelling van het aantal genodigden zelf. Zes jaar dus zes kinderen, was het devies. Geleidelijk aan werden dat er wat meer, want als je zelf op het feestje van een vriendje bent gevraagd, moet je die toch terug uitnodigen. Uiteindelijk trokken wij de grens bij tien, inclusief de koningin van het bal zelf.
Vijftig dagen voor de Grote Dag hing ze met haar moeder een lijst met vakjes boven haar bed, om bij te houden hoeveel nachtjes slapen er nog te gaan waren. Dagelijks bij het te bedde gaan zette ze een kruisje in een nieuw vakje en telde het aantal nachten dat nog voor haar lag. Toen de dubbelcijferige getallen op waren steeg de opwinding zienderogen. De laatste dagen voor de Grote Dag waren bestemd voor de inleidende schermutselingen: eerst het uitdelen van de uitnodiging aan de vriendjes die haar zegen hadden gekregen en vervolgens het alvast mogen trakteren bij de wekelijkse gymles en de kinderdienst van de kerk.
Op de woensdagochtend van haar verjaardag scheurt ze met rode konen van opwinding het papier van het geschenk waarnaar ze zo vurig verlangde: een Nintendo DS. De spelcomputer met twee schermpjes, die door bijna alle klasgenootjes wordt begeerd als was het de nieuwe iPad 2. Net als dat nieuwe Appeltje is het een duur ding met een vracht aan mogelijkheden: WiFi, twee ingebouwde camera's, eindeloze spelvarianten. Nintendo ziet het apparaat vooral als vehikel om vervolgens dure spelletjes te kunnen slijten, maar gelukkig zijn er slimme webwinkels die daar wel oplossingen voor weten. Dus komt Tamar's droomkado met een reeks vooraf geinstalleerde spelletjes. Ze heeft zelf een klein deel van het geld er voor gespaard, want ook een zesjarige moet leren dat je niet even aan een geldboom schudt als je een Nintendo wilt hebben. Ik hoop vooral maar dat het ding een aantal jaren naar behoren zal blijven functioneren en zo zijn geld een beetje waard is.
Op Tamar's verjaardag hebben de docenten van de locale basisschool een studiedag. Een uitgelezen moment voor een bezoekje aan speelparadijs Kidzcity in Utrecht. Met twee volgeladen MPV's gaat het richting de mega-ballenbak. De van kennissen geleende Ford S-Max rijdt zo plezierig dat ik hem best altijd voor de deur zou willen hebben staan, maar ach, met de eigen Peugeot is ook weinig mis en nu inruilen zou niet verstandig zijn.
De tien kids ravotten een aantal uren in de speelhal, die bij aankomst nog vrijwel leeg is. Ze klauteren op en in alle attracties en hollen van de ene kant naar de andere. Tussendoor smult het gezelschap van een patatje met een ijsje. Tamar zit met onverholen trots aan het hoofd van de lunchtafel. Ze heeft een topdag. Na het thuisbrengen van de negen vriendjes geniet ze van haar nieuwe digitale speelgoed en rolt uiteindelijk uitgeput in haar bedje.
De volgende dag is minstens zo spannend, want nu mag er op school worden getrakteerd en als jarige ben je bovendien automatisch het hulpje van de dag voor de juf; voor Tamar een waardevolle status.
Op zaterdag is nog een samenkomst voor de familieleden gepland. 's Ochtends haal ik samen met oudste dochter Rebecca een prachtige verjaardagstaart op in Hollandsche Rading, aan de rand van Hilversum. Online besteld bij een dame die van haar liefhebberij een serieuze onderneming aan het maken is. 's Middags geniet de familie met een stuk taart in de tuin van de eerste echte lentedag. Tamar voelt zich ook nu nog helemaal jarig. Daags erna mogen eindelijk de slingers weer van het plafond. Dochterlief is officieel zes jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten