Careermove

Vandaag was de laatste werkdag van collega Dennis Koot. Hij vertrekt na ruim drieeneenhalf jaar bij de NBA naar verzekeraar ASR, om daar als public affairs manager aan de slag te gaan. Tijd voor de snelle wereld van grote glazen kantoorpanden en glanzende leaseauto's. Het is hem van harte gegund. Dennis was toe aan iets nieuws, een ander dossier dan dat van het accountantsberoep. Over ons was het meeste wel verteld in Den Haag, zelfs al moet er nog een nieuwe accountantswet door het parlement worden aangenomen. Je moet voor jezelf kiezen als er iets goeds voorbij komt en dat heeft Dennis gedaan. Verzekeraars hebben sinds de kredietcrisis genoeg uit te leggen en enkele grotere spelers achten de tijd rijp om zich niet alleen collectief via hun verbond te presenteren richting de politici. ASR is één van de voorlopers in dat proces en dus hadden ze een Dennis nodig. Iemand die in Den Haag makkelijk vrienden maakt en op wie je niet snel boos kunt worden, namens wie hij ook langskomt. Dennis is goed in zijn lobbyvak, want hij heeft belangstelling voor mensen. Hij kent dossiers op hoofdlijnen, maar weet vooral goed hoe de politiek werkt. Hij vindt ingangen via naaste medewerkers van kamerleden, zorgt voor heldere en compacte samenvattingen van ingewikkelde dossiers en presenteert standpunten op het juiste moment.
Ik zag hem al iets minder dan vroeger, sinds onze werkplekken werden gescheiden in september vorig jaar. Maar toch liepen we elke dag wel bij elkaar aan. Dat is na vandaag verleden tijd. Geheel passend bij zijn relaxte en nonchalante stijl heeft hij zijn vertrek gevierd tijdens de zomerbarbeque van ons kantoor, inclusief een door hem voorgeschreven zomerse dresscode en Mojito's bij binnenkomst. Dennis zag er zelf uit als een cocaïnedealer die leek te zijn weggelopen uit een aflevering van Miami Vice.
Ik zal de dagelijkse aanblik van dat vrolijke hoofd gaan missen op ons kantoor in Amsterdam. Van de handvol waardevolle vrienden die ik heb is hij er één. Ik weet dat dat zo blijft. Succes vriend.