Plopperdeplop

De vakantie van de twee jongste dochters begint met drie daagjes aan de Belgische kust. Westende, een badplaats die vastzit aan Middelkerke, iets onder Oostende. De eenvormige appartementenblokken aan de boulevard ogen wat gedateerd, net als de rest van het stadje. Een beetje rommelig ook, wat mede veroorzaakt wordt door de nodige bouwactiviteiten in de regio. Onze uitvalsbasis is er één uit de categorie 'voordelig arrangementje inclusief toegang tot Plopsaland'. Een voormalig asielzoekerscentrum is omgebouwd tot 'aparthotel': appartementen met hotelfaciliteit. Apart zijn ze zeker; de vorige functie van het gebouw is duidelijk nog niet zo lang geleden. Begin deze eeuw introduceerde men hier het zgn. 'asieltoerisme': een mogelijkheid voor toeristen om te verblijven temidden van asielzoekers. NOVA maakt er destijds een reportage over. Dat soort dingen google je altijd pas achteraf bij elkaar, dat schrijven ze niet op de website van Peter Langhout Reizen. Het personeel heeft mogelijk die periode nog meegemaakt, hoewel de asielzoekers al jaren verdwenen zijn; ze hebben nog niet helemaal door dat hotelgasten zich graag welkom voelen. De 'hotelfaciliteit' bestaat uit een wat kale eetzaal voor het ontbijt.
Het maakt niet uit, we zijn er maar twee nachtjes en overdag op stap. Het hoofdgerecht van de trip heet uiteraard Plopsaland, gelegen bij De Panne. Het eerste themapark van Studio 100, een onderneming die in vijftien jaar tijd is uitgegroeid tot een respectabele amusementsmachine met activiteiten in verschillende landen. Oprichter Gert Verhulst heeft het begrepen: het hele park staat in het teken van de helden uit de Studio 100-programma's, inclusief de merchandising in de shops, de muziek uit de speakers en de aankleding van de attracties. De prijzen zijn stevig, ook als je eenmaal binnen bent. Het kindermenu van het frietkot in het park is twee keer zo duur als het Happy Meal van de marktleider. Maakt niet uit, het is vakantie. De dochters hebben een topdag. En ik weet weer waarom ik de Efteling zo bijzonder vind.
Daags erna, op weg naar huis na het opbreken uit ons asielzoekerhotel, stoppen we voor een bezoek aan Brugge. De auto vindt makkelijk een plekje in een immense parkeergarage die onder het hart van de stad ligt. Het is jaren geleden dat ik Brugge heb bezocht, maar het is er nog altijd genieten. Je komt tijd tekort om de vele historische locaties goed in je op te nemen. De winkels zijn een feestje, zeker als je van chocolade houdt. Mirjam vindt eindelijk een nieuwe tas die naar haar zin is. Alleen op de terrassen snappen ze niet echt wat een kind is. Of zouden Belgische kinderen van twee jaar geen moeite hebben met een halve liter ijsthee?