19 juli 2011

Even geduld aub

Vandaag is voor de tweede keer in korte tijd de ontvanger van de interactieve tv omgeruild. Goed, je moet even een flink menu door aan de telefoon (kies een 1, kies een 4, kies een 3), maar de medewerkers van de KPN-helpdesk zijn attent, servicegericht en zorgen dat mijn probleem wordt opgelost. Valt het beeld steeds uit? Heeft u alle stekkers al opnieuw vastgezet en de boel opnieuw opgestart? En toch gaat het fout? Dan ligt het aan het kastje, overmorgen heeft u een nieuwe.
En inderdaad stond vanmorgen de pakketdienst weer aan de deur. TV-ontvanger nummer 3 lijkt het inmiddels te doen, na de nodige opstartprocedures met blauwe schermen, abonneenummers en pincodes. Ondertussen komt via mail de nieuwe factuur van KPN binnen voor het internet-plus-tv-plus-bellen. De enige hoge bedragen op de specificatie van de telefoonkosten zijn voor het bellen naar het betaalde servicenummer van KPN dit weekend. Zo komt alles weer in het bakje van de provider.

Vroeger was alles veel eenvoudiger. Kort na mijn geboorte droeg mijn vader, begin jaren zestig, de eerste zwartwit televisie ons huis binnen. Er was één zender, pas later kwam er keus uit Nederland 1 en 2. Ik keek ademloos naar series als Floris en Thierry de Slingeraar. Zwartwit, anno nu erg traag, met curieuze geluidseffecten en knullig in elkaar gezet, maar destijds niet te missen. In de jaren zeventig, terwijl ik keek naar Q&Q (revenge of the nerds), werd de tv aangesloten op het kabelnet. En nu, veertig jaar en honderden tv-zenders later, klaagt nog menigeen dat een grote aanbieder van tv eindelijk de finale keus maakt voor digitale televisie. Vertrouwde zaken verander je niet zo snel.

Zelf zijn we ook pas anderhalf jaar geleden van analoog overgestapt op alles-in-één digitaal via KPN. Draadloos internet via het kastje naast het wandmeubel, waar ook de telefoon en de tv op aangesloten staan. Een zwarte Motorola ontvanger met rare groene knoppen onder de televisie voor het interactieve kijken. Daarbij een flinke harde schijf als digitaal archief. Mooi allemaal, maar inmiddels ben ik honderd uur opgenomen televisie kwijt, omdat het eerste exemplaar van het kastje de geest gaf. En de kersverse afleveringen van TopGear (eindelijk weer een nieuwe reeks bij de BBC) zijn met kastje nummer twee verloren gegaan. Dat zeggen ze er niet bij, als je wordt gepaaid om nu eindelijk eens op een moderne manier tv te gaan kijken. Dat er nog wel eens een zender even niet beschikbaar is komt ook pas in de praktijk boven. En de afstandsbediening heeft moeite met zappen.
We wennen er wel aan, al die nieuwlichterij. Maar mijn verloren opnames doen zeer. Als filmfan houd ik het daarom nog bij die brede lade vol DVD's. Nu alleen nog de tijd vinden om ze af te kijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten