4 juli 2011

Klein Venetië

Met twee kleine kinderen rijd je niet zomaar even naar Italië. Ik niet tenminste, wetende dat ze bij Utrecht vragen of we er al bijna zijn en daar de rest van de reis niet meer mee ophouden. Jammer, want de laars van Europa is mijn favoriete vakantiebestemming. Ooit, te lang geleden, verbleef ik drie weken lang in het hart van Umbrië, de iets ruigere buurman van Toscane. Ik wilde er niet meer weg. Meteen boekte ik opnieuw voor het jaar erna, iets wat ik nog nooit had gedaan. Maar in dat jaar lag ik in scheiding en moest met pijn in het hart de vakantie annuleren. Ik ben er nog niet teruggeweest. Onze recente trip naar Rome is sindsdien het enige bezoek aan mijn geliefde vakantieland.
Ik houd van Italië. Het landschap vormt op veel plaatsen een ultieme mix van ruige natuur en bescheiden menselijke interventie. Het leven is er ontspannen, het eten en drinken weinig minder dan hemels. Maar ook dit jaar blijven we voor onze vakantie dichter bij huis. Volgend jaar misschien, dan zijn de kinderen weer wat groter.

Ik compenseer het gemis een klein beetje met het bijwonen van het lustrumweekend van het Alfa Romeo Spider Register, de club van liefhebbers van open autootjes van Italiaanse makelij. Zo'n zestig equipes komen samen in de Reehorst in Ede, voor een jubileumfeest in Italiaanse sfeer. Op zaterdagavond blijkt hoeveel moeite sommige deelnemers zich getroost hebben, nadat in de uitnodiging is gesproken over een feestavond in Venetiaanse stijl. De verhuurders van feestkleding hebben goed verdiend. Ik voel me ietwat underdressed met mijn katoenen zomerkostuum in Italiaanse snit en een klein masker. Maar dat mag de pret niet drukken. Het Italiaanse buffet is perfect, de livemuziek gevarieerd en het gezelschap aangenaam. Wie bij een autoclub als deze alleen mannen verwacht met zwarte handen, die in overalls rondlopen en slechts praten over het uitboren van cilinders of het verlagen van onderstellen, vergist zich. De spiderclub kent een boeiend ledenbestand, waarin veel ondernemers verenigd zijn. Creatieve, hardwerkende mannen en vrouwen, die hun zakelijk succes beloond hebben met een klassiek autootje om in de schaarse vrije uren van te genieten. En daar hoort van tijd tot tijd ook een mooi feest bij. Pas ver na middernacht zoeken de meeste feestgangers hun hotelkamers op.

De tweede dag biedt een fraaie puzzelrit door het Gelderse landschap, met een laatste samenkomst en een concours d'elegance rondom kasteel Hoekelum bij Bennekom, opnieuw in mediterrane sfeer. Via een toerclub leer je je eigen land beter kennen. Maar zo mooi als Italië is het toch niet helemaal. Volgend jaar, misschien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten