Cookie er bij?

Eén van de boeiendste scènes uit de science fiction klassieker Minority Report vind ik die waarin hoofdpersoon John Anderton (Tom Cruise) door een winkelcentrum anno 2054 loopt. Overal wordt hij meteen herkend en dus persoonlijk aangesproken. John Anderton! You could use a Guiness Beer! Bij zulke een-op-een marketing helpen vindingen als de irisscan en het audiospotlight, dat een jaar of tien geleden al eens langskwam op PINC en dus in 2054 ongetwijfeld op een slimme manier wordt ingezet.
Ik moest aan die filmscène denken toen ik op internet kort na elkaar een paar aankopen deed. Ik boekte een weekje all-in Turkije en werd in de dagen daarna op bijna alle sites die ik bezocht bestookt met aanbiedingen voor precies datzelfde hotel van Sunweb. Vervolgens bestelde ik een stel sneakers en werd een week lang doodgegooid met banners van dezelfde online schoenenboer, vol met nog veel meer vrolijke gympen. Dat snap ik niet. Hoeveel interesse heeft iemand die net een vakantie heeft geboekt in nog een keer diezelfde vakantie? Hoeveel gympen moet ik per week bestellen? Blijkbaar is Grote Broer nog niet zo ver dat hij weet of ik die geplande internetaankoop al daadwerkelijk heb gedaan, dus blijft hij mij er mee bestoken. Het zou veel zinniger zijn als Sunweb of Omoda over een half jaar nog een keer bij me langskomt en vraagt of er alweer belangstelling is voor een nieuw tripje of een stel knappe schoenen. Maar blijkbaar is dat nog een brugje te ver voor de online marketeers en hun zo omstreden tracking cookies. Het is natuurlijk allemaal nog redelijk vers, die online verkoop op maat. In 2054 werkt het ongetwijfeld veel verfijnder. Als dit werelddeel in verval dan tenminste nog iets te verkopen heeft. Misschien hebben we dan allemaal weer gewoon een koe, twee schapen en een moestuin.