Gat in je lijf

Drie echte werkdagen gehad deze week, na de maandag met alleen de openingsactiviteit van de NBA. Vrijdag neem ik een vrije dag, rond het middaguur gaan we even een weekend weg met de familie van Mirjam, richting Duitsland. Natuurlijk vooral om Sinterklaas te vieren met de kleintjes, maar ik vind het ook wel lekker om mijn zinnen wat te verzetten. Via Marktplaats snel nog winterbanden gekocht, anders mag je Duitsland niet eens meer in met de winterse omstandigheden van deze week. Mooie deal: vier weinig gebruikte Pirelli SnowSport winterbanden voor de prijs van één nieuwe band. Zwager Jerry heeft het monteren van de banden meteen geregeld op zijn werk, goeie vent is het toch.
Op mijn eigen werk was het nog een beetje moeizaam soms. Ik denk veel aan Jort. De eerste roes van het verlies maakt plaats voor leegte, een onbestemd gevoel van missen. Dat maakt het lastiger om je te concentreren. Tegelijk is het ook wel weer goed om aan het werk te gaan. Jort wilde dat we door zouden gaan met ons leven, ook zonder hem. Ik probeer bewust extra tijd in te ruimen voor mijn ouders en Sjoukje. Mijn moeder vooral heeft het heel moeilijk. Sjoukje is erg dapper en zorgt er voor niet stil te gaan zitten. Maar allemaal zitten we met een gat in ons lijf. Dat wordt de komende tijd alleen maar groter. Zijn horloge om mijn pols herinnert me er continu aan dat Jort er niet meer is. Gat of niet, ik doe het niet af.