Webcast

Na een bevalling is het goed gebruik om uit te rusten. Na een Accountantsdag ligt dat anders. De agenda loopt al snel weer vol met doorgeschoven zaken die moesten wachten tot na 23 november. Ik gooi daags na het evenement meer dan 500 achterhaalde mailberichten weg en ruim de stapel papier op die de laatste weken het bureau (al lang niet meer een clean desk) heeft gedomineerd. In het kader van de duurzaamheid minder printen: goed voornemen voor 2012. Net als al die niet-gerealiseerde voornemens voor 2011, die doen we gewoon ook nog een keer.
De geplande afkoelingsweek wordt vooral verstoord door een Franse haan die graag president van die bijna failliete republiek wil worden en zich profileert door op Europese schaal het accountantsberoep de oren te wassen. Ze stonden erbij en keken ernaar toen de banken omvielen, aldus de eurocommissaris, en dus moet het anders. Een week na ons jaarevenement komt hij met zijn finale plannen en boort me een geplande vrije dag door de neus. De laptop zoemt van negen uur 's ochtends tot negen uur 's avonds. Beide dochtertjes worden 's middags ondergebracht bij vriendjes, want papa heeft geen tijd. Benieuwd of de haan ook zulke dappere plannen heeft voor het gezondmaken van de Europese unie, als die nog bestaat als hij zijn doel bereikt heeft tenminste.
Gelukkig heb ik tussendoor één dagje kunnen opladen, geestelijk dan. Op de hoogste etage van het hoofdkantoor van oud-werkgever Deloitte, honderdvijftig meter hoger dan de rest van Rotterdam, meld ik me vrijdag voor het bijwonen van de simultaan webcast van TEDx Amsterdam. Sinds drie jaar wordt er ook in ons land geknokt om de stoelen voor het live bijwonen van dat inspiratiecongres; dit keer in de stadsschouwburg in Amsterdam. Vijfhonderd plaatsen, maar liefst vijfenzeventighonderd belangstellenden. Hoe kan het dan toch dat ik zoveel lege stoelen zie, via het grote scherm bij Deloitte? Onbegrijpelijk dat de organisatie daar geen bestemming voor heeft gevonden. Ook het programma is iets te makkelijk in elkaar gezet: zes sprekers zijn al eens eerder op komen draven en doen hun kunstje opnieuw, wegens het succes van de vorige keer. Enkele anderen maken vooral ongegeneerd reclame voor hun organisaties. De techniek hapert af en toe, de live verbinding valt tussendoor een uur uit. En bij Mabel Wisse Smit moet ik toch altijd weer aan Klaas Bruinsma denken en diens lijfwacht met zijn twee blaffers.
Maar als geheel is TEDx toch een fraai evenement om mee te maken. Deloitte zorgt tussendoor goed voor zijn alumni en andere relaties. Er is livemuziek in de Maastoren, goed eten, we doen aan mind mapping en er wordt gedurende de dag een kunstwerk geschilderd dat er zijn mag (FILMPJE!). TEDx is minder sterk dan het enige echte Nederlandse inspiratiecongres, maar biedt genoeg om nieuwe ideeën op te doen. Ik doe nooit meer denigrerend over een langharige kunstenaar uit Middelburg. En het uitzicht over Rotterdam, zelfs in de ochtendnevel, is op de vierenveertigste verdieping van de Maastoren ook weinig minder dan een feest.