Een nachtje met zijn tweeën naar de kop van Overijssel, een stukje Nederland bekijken dat we niet eerder samen hebben verkend. Het voordelige hotel in de bossen bij Steenwijk oogt als een kruising tussen een vergadercentrum en een bejaardenhuis. De kamers zijn wat sleets, maar het personeel is uiterst vriendelijk. De slootjes van Giethoorn zijn nog gevuld met ijs, dus daar zijn we na een uurtje wandelen en een iets te machtige slagroomsoes in grandcafé Fanfare wel klaar. Leuker is het bezoekje aan een ambachtelijke chocolademaker, gevestigd in een oude zuivelfabriek in Nijeveen. Net als het hotelpersoneel, de winkeliers en de bediening in de locale horecagelegenheden neemt de eigenaar graag de tijd voor zijn bezoekers. Ook de vrijwilligers in het drukkerijmuseum in het hart van Meppel geven graag en uitvoerig tekst en uitleg over de ontwikkelingen in de grafische techniek. Een aangenaam verschil met de vaak veel haastiger contacten in het westen van ons land.
En dan is er nog de enthousiaste jongeman die ons met spijzen en dranken blijft verwennen in het restaurant in Meppel waar we besluiten te dineren. Vanaf het eerste moment voelt het als een bezoek aan een vertrouwd adres. De gastheer is eigenlijk chefkok, maar verruilt waar nodig zijn koksmuts voor een sloof. Hij zorgt ongevraagd voor een passend klein drankje bij de koffie, rekent niets extra's voor het duurdere hoofdgerecht als dat van mijn eerste keus er onverwacht niet is die avond en brengt Mirjam 'voor de smaak' toch een klein beetje van de wijn die bij haar zeeduivel past. Tussendoor is er altijd de vriendelijke en daadwerkelijk belangstellende interactie met de bezoekers.
De horeca heeft het niet altijd gemakkelijk en de recessie zal de komende tijd niet gaan helpen. Maar mensen maken veel verschil. Aandacht is alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten