Handyman

Ooit schreef Youp van ´t Hek een memorabele column, na het lezen van een advertentie op een prikbord in Amerika. ´Rent a husband´, stond er op: klussers die zichzelf als handige echtgenoot verhuren. Na een romantische start en het met succes doneren van zijn zaad wordt de ideale echtgenoot in de beleving van vrouwen immers vooral een handige man, die het weekend gebruikt om allerhande klusjes te doen in en om de echtelijke woning. Ik kan amper een hamer van een nijptang onderscheiden, dus mijn meerwaarde is na zeven jaar huwelijk en het verwekken van (wederom) twee dochters ongetwijfeld zeer beperkt geworden. Ik kan een aardig stukje schrijven, maar daar wordt het huis niet mooier van.
Voor onze verbouwing vertrouwen we op een aannemer die past in het profiel van de handige echtgenoot. Hij kan alles maken, is zeer precies en laat zich niet opjagen door planningen of urenverantwoordingen. Bovendien is het een filosoof, die zijn ideeën graag met ons deelt. Hij leest de NRC Next! bij het ontbijt en de Bijbel na het avondeten. Als bouwkundig ingenieur valt hij languit voor de vele gadgets die zijn leven als klusser kunnen veraangenamen. Dus piepen tijdens het kluswerk continu de lasers en komt er telkens een nieuw wonderapparaatje uit zijn grote gele bus: kekke boormachientjes waarmee je om een hoek kunt schroeven, minizaagjes die in het kleinste hoekje een buis kunnen afkorten en ga zo maar door.
Inmiddels zijn we toe aan de afwerking van onze uitbouw, nadat eerder de badkamer en de keuken door hem zijn vernieuwd. Nog even en dan daalt na maanden leven in een bouwput voor het laatst het bouwstof neer. Dan is het even voorbij met de kleurrijke bespiegelingen van onze handyman. ´Ik kan hem heel goed hebben om het huis´, liet mijn echtgenote zich al enkele keren ontvallen. Moet deze husband zich soms zorgen maken...?