Vandaag was de eerste echte werkdag van het nieuwe jaar. Maandag alleen even langsgegaan voor de nieuwjaarsreceptie, want dat is mijn thuiswerkdag. Maar vandaag gewoon de hele dag op kantoor. Helaas besluit de nog nieuwe HP-laptop van de zaak bij aanvang van de dag niet op te starten. Als ik het nogmaals probeer meldt hij niet volgens de spelregels afgesloten te zijn (dat heb je snel, als je pc vastloopt) en adviseert mij om te kiezen voor 'systeemherstel'. 'Aanbevolen', staat daar tussen haakjes zelfs achter. Op het moment dat ik op enter druk, voel ik al dat ik iets doms heb gedaan. Prompt besluit het monster om zichzelf helemaal terug te zetten naar de beginstand die hij had toen hij de HP-fabriek verliet. Alles, maar dan ook alles, is weg. Geen Officesoftware meer, geen netwerkomgeving, geen virusscanner, helemaal niets.
Martijn, de helpdeskmedewerker van dienst, heeft vervolgens van tien uur 's ochtends tot drie uur 's middags nodig om de boel weer een beetje te herstellen. Dan pas valt op hoe weinig je nog kunt zonder computer anno nu. Ik hark de kranten van de afgelopen twee weken nog even door voor het media-overzicht, praat wat bij met collega's en volg mijn mailtjes zo goed mogelijk via de Blackberry. Maar het blijft een verloren dag; een koude start van het nieuwe jaar. En nog werkt niet alles naar behoren. Ik mis al mijn persoonlijke mappen in Outlook, hoop van harte dat die nog terug te vinden zijn. En vanavond thuis online gaan via het draadloze thuisnetwerkje lukt ook niet. Dom apparaat.
Goed, ik lette vanmorgen misschien even niet scherp genoeg op, maar al diverse collega's gingen mij voor op dezelfde manier. Ongelofelijk dat 's werelds grootste softwareboer niet zorgt voor een duidelijker instructie bij opstartproblemen. Of op zijn minst voor een extra waarschuwing na het maken van een keuze. 'Weet u zeker dat u deze computer weer helemaal wilt terugzetten naar zijn fabrieksinstellingen?', zoiets. Bedankt, meneer Gates en consorte. Wat ben ik blij dat ik net een nieuwe Apple MacBook heb besteld voor privégebruik. Een kado voor mijn snel dichterbij komende vijftigste verjaardag, gelukkig met stevige sponsorbijdragen van de familie. Misschien dat de werklaptop daarom even een statement wilde maken: als je mij niet blieft zoek je het zelf maar uit. Hij is natuurlijk al langer niet blij met die Apple-sticker die ik als stil protest op zijn buitenkant heb geplakt. Windows-computers zijn je slechtste vrienden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten